شعر سهم من نه کودکم ، از آسمان آبی چه بود ؟

سهم من نه کودکم ، از آسمان آبی چه بود ؟ 1396/1/2ن

سهم من نه کودکم ، از آسمان آبی چه بود ؟
روز ها به صورتش ماسک ، شب های مهتابی چه بود ؟
آن قدر قطع کرده اند ، آن درختان جنگل
یه روزی انسان بودن ، حالا شدن یه مُشت اَنگل
تو درختی قطع کردی ، جایش یه نهال بکار
به جا بدهکاری بشو ، از دنیا یه طلب کار
ما که هر روز طبیعتی را ، به دست خویش کرده ایم نابود
جوابش سکته قلبی فراموشی ، مرگ زود هنگام بود
آن قدر برداشتیم خاک ، که کوهی دیگر نمی ماند
دگر پرنده ای نیست ، صبا هنگام آوازی خواند
ما که هر روز مان ، کوهی می سازیم از زباله

دیگر علف تازه ای نیست ، که خورَد آن گوساله

http://shereno.com/43772/45692/479525.html