ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
همه رفتن کسی ، که در این خانه نماند
دزد به آنان زده کَس ، آیه الکرسی نخواند
اعتقاداتشان سُست ، بوده ست که شکست
ترس از این نداشتن ، که شیطان هر کجا هست
خانه ی شان تاریک بود ، چون کسی قرآن نخواند
حتی گاه به گاهی ، به راه راست خود نراند
اینان به هم دست می دهند ، گفتن مهم آن نیّت است
گفتن نمی خوانند نماز ، گفتن بِه از آن غیبت است
خود را فریب دادن اینان ، حلال نیست آن لقمه ی نان
چون از هر راه ، آمد در شکم
در دل نشیند ، کم کم غم
حرف حق را پذیرا نیست ، آن عقل که خورده ست حرام
بد نارفیقی ست که هرگز ، از او نمی بینی مرام
سال ها دوستت است ، یک روز دشمن می شود
آن همه نان و نمک ، عاقبت سنگ می شود
اینان ز معتاد بد ترند ، حل نگردد مشکل شان
چون خداوند زده بر ، گوش دل ها شان مُهر گِران